20.5.07

LA RETE

Se mai dovessi rimanere impigliato nei suoi lacci,
nessuno potrà esserti di aiuto.
Da solo trova il capo della corda,
e, se sei fortunato, ricomincia di nuovo.
.

Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή
μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ

.
Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
.

Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά
που είναι γραμμένα σ' επτασφράγιστο κιτάπι
άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά
κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη
...............................................................νίκος γκάτσος
όταν οι λέξεις γίνονται ακριβείς
και τα συναισθήματα στηρίζουν.

9 Comments:

Blogger the bastard; unshaved. said...

oreo blogaki.. kalos se vrika

7:39 μ.μ.  
Blogger G.V.G_Ps said...

Έρχονται πια οι μέρες που δικάζουν.
Θα μετρηθούν τα ποσοστά μας και θα τα βρούμε όλα μπροστά μας.
Δεν το φοβάμαι ούτε το θέλω!
Μα δεν υπάρχουνε λαγοί μες στο καπέλο...
Τώρα θα δούμε τα λεφτά μας τι αγοράζουν.

Κι αν όλα βγουν αληθινά δε θα χαρώ ούτε θα κλάψω
και δε θα πω «στο είχα πει»,
δεν ξέρω πώς ούτε γιατί.
Χωρίς μια λέξη το τσιγάρο σου θ'ανάψω...

Και τα παιδιά που χάσανε τη μπάλα,
που δεν τους βγαίνουν τα όνειρά τους,
βλέπουν να χάνεται η στεριά τους
και δεν το θέλουν και φοβούνται
πως όλα τώρα θα'ναι λίγα και μικρά
κι ούτε τα λάθη τους δε θα'ναι πια μεγάλα...

[Οι μέρες που δικάζουν - Χ.Αλεξίου & Β.Παπακωνσταντίνου]




«Γύρνα να δεις όλα αυτά που μόνος σου μπόρεσες, εσύ δακρύζεις κρυφά κι εγώ δε σε γνώρισα... Γύρνα να δεις μια αγκαλιά για χάρη σου που άνοιξα. Μη φοβάσαι όλα πέρασαν πια, γαλήνεψε η θάλασσα...»

[Πατέρα, μεγάλωσα - Γ.Κότσιρας (λίγο πειραγμένο)]


Υ.Γ. Σε επισκέπτομαι καθημερινά κι ας μην το δείχνω πάντα...

7:39 μ.μ.  
Blogger koolkiller-ess said...

πράγματι από τους ωραιότερους στίχους ever

8:55 μ.μ.  
Blogger ιακωβος said...

αρχιζει ο steve!

6:05 π.μ.  
Blogger aniaris said...

υπέροχος Νίκος Γκάτσος

3:49 μ.μ.  
Blogger Y. K. said...

διαβασα τους ιταλικους στιχους και ενθουσιαστηκα. νομισα οτι θα ειναι ετσι ολο το ποστ..

πολυ δυνατο, οπως και να 'χει..

12:16 π.μ.  
Blogger Y.K.M.T. said...

#καλώς όρισες εφηβάκο!

#gvg...κι εγώ το ίδιο...φιλί

#kookie...kookie...xe

#περ...καλά///εσένα τι να σου πω τώρα!θα σου στείλω τη blue...να στα πει!

#aniaris...indeed

#alicia μου...μιας που σε έχω μία...έλα...πάρε δωράκι:

Ogni volta che si apre una strada nella tua vita,
non aspettare che ti colga la mezzanotte.
Abbi gli occhi sempre ben aperti, di notte e di giorno,
perchè di fronte a te si stende una rete.
Abbi gli occhi sempre ben aperti, di notte e di giorno,
perchè di fronte a te si stende una rete.

Se mai dovessi rimanere impigliato nei suoi lacci,
nessuno potrà esserti di aiuto.
Da solo trova il capo della corda,
e, se sei fortunato, ricomincia di nuovo.
Da solo trova il capo della corda,
e, se sei fortunato, ricomincia di nuovo.

Questa rete ha nomi pesanti,
che sono scritti su un libro dai sette sigilli.
Alcuni lo chiamano la perfidia della gente di poco conto,
altri lo chiamano l'amore dell'inizio di primavera.

1:29 μ.μ.  
Blogger BeBe said...

Υπέροχο είναι το άτιμο. Και η ερμηνεία της Βιτάλη στους στίχους του Γκάτσου ήταν μαγική.
Τα ιταλικά σου με ταξίδεψαν και μου ξύπνησαν θύμησες και αναμνήσεις.
Λατρεμένη γλώσσα.
Καλησπέρες

2:23 μ.μ.  
Blogger APSOY said...

Τι μου θύμισες...να ξερες...!
(αναστεναγμός)!

4:43 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home