DUE E' DUE

PARLO FRA I DENTI

.
.
.
..
.

.
.
.
.
.
.
..

χάρισέ μου τον εφιάλτη σου,

θα σου χαρίσω ό,τι θες να σπάνε τα δόντια μου ένα ,ένα.
από τις ρίζες, τα ίδια μου τα κόκαλα να με σφάζουν.
με τα μάτια κατακόκκινα…και το στόμα,
κατακόκκινο κι αυτό, θα γυρίσω
κοιτάζοντάς σε,
θα στα φτύσω ένα-ένα. και θα γελάω
θα γελάω μέσα στη ντροπή μου.
συγγνώμη…
δεν θα ξαναχρησιμοποιήσω άγνωστες λέξεις.

όλα αυτά, αν ο καλός μου φίλος, μου δανείσει τον εφιάλτη του.
δικαιολογίες.
ορίστε…
να και μια λέξη που ξέρεις.

ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΓΕΛΩ

L'INSONNIA

TENGO LE DISTANZE

παραμόνο με Αναμνήσεις και δείκτες,
σε κυκλική, ομαλή και παλμική κίνηση,
με κουράζει που δεν ορίζεται
και δεν τον αντιλαμβάνομαι ως διάσταση
αλλά ως απόσταση.
.
η απόσταση που ενώνει δύο τελείες,
κοιτώντας την δεύτερη, με μια ευθεία
και μια τρίτη και την άπειρη
και οι ομόκεντρα προβεβλημένες τελείες,
οι τέμνουσες ευθείες, φτιάχνουν τον χρόνο
που δεν ορίζεται
και που πλέον είναι ένας κύκλος.
.
χορεύοντας στον κύκλο,
θα πατήσω κάθε σημείο του
και ίσως, ίσως γράφω,
τον ορίσω σαν μωσαϊκό
στο νεοκλασσικό του σύμπαντος.
.
αφήνοντας κάτω την κούπα του καφέ
θα ξαπλώσω, ορίζοντας ξανά
τον χρόνο μου,
και τη δροσιά του μωσαϊκού
ως την αγάπη που νιώθω.
.
θα τον ορίσω, με αγάπη
απόσταση είναι και τούτη.

L' AUTOMATISMO

ACQUA MARINA

ανάσα καλοκαιριού, φυσάω.
αγκαλιά, ανασαίνω.
γίναμε άνεμος, έμεινα
τα άστρα σου, να κοιτώ
να πέφτουν σαν βροχή.
.
στην ζωή μου μείνε, φυσάς
και ανάβεις τις φωτιές.
αγκαλιά , ξεφυσώ
μαζί.
.
θέλω να με θες
να σκέφτεσαι εσύ, να θες.
ακρογιαλιές δακρύζω
για να χαμογελάς.
με μάτια που λάμπουν.
και χείλη που καίνε.
τα χέρια στεγνά.
.
αγκαλιά, αναπνέω.
να μεθάς, με κοιτάς.
και να θέλεις να σε θέλω
όπως θέλω να με θες.

DRIN DRIN

.
.
με λόγια απλά...και αριθμούς πραγματικούς,...
ήθελα να σου πω αυτό που σκέφτηκα
.










δεν ξέρω αν ήθελα να στο πω...ή να σε ρωτήσω